Een pleidooi voor samenwerking tussen de paarden professionals.
Een paard is een complex gebeuren. Naast zo’n 250 botten bestaat het paard voor ongeveer 60% uit spieren die allemaal hun eigen taak hebben en voor uitvoering van die taak onderling samenwerken. Naast dit hele complexe gebeuren heeft het paard ook nog eens drie gangen, stap, draf en galop waarbij de spieren en spiergroepen op verschillende wijze aan het werk gezet worden. Of het nog niet genoeg is wil de mens ook nog graag op de rug van het paard gaan zitten en het paard allerlei bewegingen en oefeningen laten uitvoeren.
Het is niet verbazend dat in dit geheel van ruiter en paard een verstoring kan optreden. Zodra de eigenaar van het paard een vermoeden heeft van een dergelijke verstoring staat hem of haar een scala aan deskundigen ter beschikking die ingeschakeld kunnen worden om het probleem, letterlijk, te lijf te gaan. Ieder van deze deskundigen zal redeneren vanuit het eigen aandachts-en vakgebied.
De eigenaar maakt, al dan niet bewust, een eigen inschatting van de oorzaak van het probleem en zoekt daarbij de deskundigen. Is het een spierprobleem? Dan wordt osteopaat, chiropractor of fysio gebeld, schudt het paard veel met het hoofd en neemt het bit niet goed aan? Dan is er vast iets met de mond, een klusje voor tandarts of bitfitter. Loopt ie niet lekker of struikelt ie vaak? De hoefsmid bellen! Worden de punten niet gereden op een wedstrijd? Laten wij eens een andere instructeur proberen. Is ‘ie narrig met opzadelen of loopt het paard gewoon niet lekker? Dan is het zadel niet goed meer en moet de zadelpasser opdraven.
Op zich allemaal hele logische gedachten en ook heel menselijk. Een bekend gegeven is dat de mens de neiging heeft een probleem te vereenvoudigen en voor de meest voor de hand liggende oorzaak, in zijn beleving, te kiezen.
Bij een paard ligt het allemaal wat complexer. Het paard zal, net als de mens, altijd trachten een (klein) pijntje op te lossen door elders in het lichaam te compenseren bijvoorbeeld het bekken iets meer draaien dan te kantelen bij het lopen. Deze compensaties gaan uiteindelijk leiden tot grotere problemen elders in het lichaam van het paard . De manier van rijden is misschien nog van groter belang. Een paard dat van voor naar achteren wordt gereden zal op den duur fysiek problemen krijgen die zich kunnen uiten in een groot scala aan zaken van kreupelheid tot gedragsproblemen. Maar ook zaken als de spijsvertering (denk aan maagzweren) of stress hebben grote invloed op het welzijn van het paard en op de prestaties die het paard onder het zadel kan en wil leveren.
Laten wij dus niet te snel vanuit onze eigen, goed bedoelde, denkbeelden conclusies trekken en direct oplossingen gaan zoeken en een ratjetoe aan “specialisten” bellen. Beter zou het zijn eerst een kritisch te kijken welke expertise mogelijk van belang is voor het geconstateerde probleem, en daarbij een objectieve blik schuwen. Nadat er een keuze is gemaakt voor mogelijk te consulteren experts is het een idee om deze als voorwaarden te geven direct met elkaar te communiceren, bij voorkeur in het bijzijn van eigenaar en paard. Nog te vaak komt de betreffende expert, kijkt, oordeelt en vertelt. De eigenaar is emotioneel betrokken, begrijpt logischerwijs niet alle vaktermen en zal (onbewust) informatie filteren of niet volledig onthouden. In het gunstigste geval wordt de ontvangen informatie een of twee weken later door de eigenaar doorverteld aan een expert op een ander gebied die met deze informatie aan de slag moet. Het is een bekend gegeven in de psychologie dat een verhaal dat een of meerdere keren wordt doorverteld bij doorvertelling onbewust verandert. Daarbij komt dat de ontvanger van de informatie (in eerste instantie de eigenaar) het gehoorde ook weer (onbewust) weegt en naast de eigen overtuiging legt waardoor er een eigen werkelijkheid ontstaat.
Hoeveel beter zou het zijn als alle goed bedoelende experts bij elkaar komen en gezamenlijk het gehele complexe wezen van paard en ruiter en de combinatie van beiden vanuit de eigen invalshoek en expertise bekijken om vervolgens in goed onderling overleg een advies aan de eigenaar te geven.
Voor de eigenaar zal dit een hele opluchting zijn, niet meer al die verschillende meningen en oplossingen waardoor ‘ie door de bomen het bos niet meer ziet en steeds meer geld en tijd uitgeeft zonder het gewenste resultaat. In plaats daarvan komt er een duidelijk, goed onderbouwd advies. Als dit advies ook nog regelmatig gemonitord wordt op vooruitgang en effect zal het probleem sneller opgelost worden en dat is alleen maar gunstig voor alle betrokken partijen inclusief het paard zelf!
Deze aanpak vraagt wel een andere denkwijze en handelswijze bij zowel professionals die gewend zijn alleen te werken als bij de eigenaar maar het is de moeite van het proberen waard. Wij als Saddle Professionals staan er in ieder geval voor open. Vaak zal blijken dat de oplossing de som der delen is…